اوردوز الکل چیست
اوردوز ،اوردوز چیست،اوردوز 2،اوردوز ۲،اوردوز ویتامین D،اوردوز عکس،اوردوز استامینوفن،اوردوز
پروپرانول،اوردوز تریاک،اوردوز ٢،معنی اوردوز چیست،بیماری اوردوز چیست،علت
اوردوز چیست،علائم اوردوز چیست،درمان اوردوز چیست،داروی اوردوز چیست،معنی
کلمه اوردوز چیست،منظور از اوردوز چیست،نشانه های اوردوز چیستاوردوز عکس
بازیگران،سایت عکس اوردوز،عکسهای اوردوز،اوردوز استامینوفن کدئین
در این مطلب از سایت جسارت
می خواهیم در مورد اوردوز صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما
عزیزان را جلب کند.مصرف بیش از حد، بیشمصرفی (واژه مصوب فرهنگستان) یا
اُوِردوز (به انگلیسی: Overdose) به استفاده از دارو یا مواد مخدر یا مواد
دیگر، در مقادیر بزرگتر از توان متابولیک بدن گفته میشود. در بیشمصرفی
ممکن است بدن به حالت سمی درآمده یا مرگ را منجر شود.
اوردوز
(overdose) یا مصرف بیش از حد، وضعیتی است که طی آن میزان زیادی مواد مخدر
مصرف شده و باعث مسمومم شدن بدن و یا مرگ می شود. اوردوز در دو حالت اتفاق
می افتد: اول در حالتی که میزان زیادی مواد مخدر در یک نوبت مصرف وارد بدن
شود، و دوم در حالتی که در یک دوره زمانی به طور دائم مواد مصرف شده و
اثرات آت در بدن باقی بماند. مواد مخدر غیر قانونی که مصرف بیش از حد آنها
موجب بروز اوردوز می شود معمولا عبارتند ازهروئین، کراک، کوکائین، الکل،
آرامبخش ها، و داروهای غیر مجاز. معمولا در شرایطی که مواد مصرف شده مقدار
زیاد، و درجه خلوصی بالاتر از حد انتظار فرد داشته باشد و پس از یک دوره
عدم مصرف و یا به صورت همزمان با سایر مواد مانند الکل استفاده شود خطر
بروز اوردوز بیشتر می شود. میزان مقاومت بدن فرد در برابر اوردوز به سن،
وضعیت سلامتی، نحوه مصرف مواد و… بستگی دارد. در صورتی که بدن فرد قادر
نباشد تا سموم وارد شده به بدن را تصفیه و یا دفع کند، دچار حالت اوردوز
شده و می تواند منجر به خطرات شدید و یا مرگ شود. اوردوز صرفا مخصوص افراد
معتاد و یا مصرف کنندگان حرفه ای نیست؛ بلکه افراد تازه کار و کسانی که
برای اولین بار مواد مصرف می کنند نیز ممکن است به این حالت دچار شوند.
برای مثال بدن فردی که برای اولین بار اقدام به تزریق هروئین می کند،
مقاومت چندانی در برابر مواد نداشته و ممکن است با دزهای کم نیز دچار عارضه
مصرف بیش از حد شود. اوردوز همیشه به صورت اتفاقی نبوده و گاهی ممکن است
از روی عمد رخ بدهد. مثلا افرادی که دچار افسردگی
و ناامیدی شدید هستند و قصد خودکشی دارند، میزان زیادی مواد مخدر را به
بدن خود تزریق می کنند تا دچار اوردوز و مرگ شوند. اکثر کسانی که دچار
اوردوز می شوند معمولا بعد از ٢ الی ٣ ساعت پس از تزریق هروئین می میرند،
به خصوص در شرایطی که مواد دیگری مانند الکل یا متادون نیز به طور همزمان
با تزریق مصرف شود چراکه مواد مخدر بلعیده شده به زمان بیشتری برای
تاثیرگذاری نیاز دارند. اوردوز ناشی از مصرف مواد مخدر کند کننده بدن مانند
هروئین باعث بروز بی خوابی،
تنفس کوتاه و سطحی، و یا حتی بی هوشی می شود. در حالی که مواد مخدر تحریک
کننده مانند کوکائین، باعث هیجان بیش از حد، افزایش ضربان قلب، و تنفس سریع
خواهند شد. اوردوز ناشی از مواد توهم زا مانند ال س دی (LCD) و یا قرص
اکستازی نیز موجب بروز پارانویا، توهم، و یا رفتارهای تهاجمی می شود.
اوردوز ناشی از مصرف حشیش می تواند باعث بروز احساس لختی، بر هم خوردن
تعادل، و افزایش اشتها می شود. در نهایت مصرف بیش از اندازه از داروهای
تجویز شده برای مصارف درمانی، به منطور دستیابی به حالت نشئگی، می توان
باعث بروز اختلالات ذهنی و عدم توانایی در تصمیم گیری شود.
آسیب دیدن
مغز به دلیل کاهش اکسیژن در مغز (هیپوکسی) یکی از عوارض اوردوز هروئین است
که کمتر به مراکز گزارش میشود. این نوع آسیب مغزی باعث کما، تشنج و در بدترین حالت مرگ مغزی
میشود. این که چه عوارض بلندمدتی در اثر کاهش اکسیژن در مغز بروز
مییابد، به این بستگی دارد که مغز چه مدت اکسیژن کافی دریافت نکرده است.
در کل هرچه فرد مدت طولانیتری نفس نکشد، مغز آسیب بیشتری میبیند. چنین
اطلاعاتی در بسیاری از موارد اوردوز در دست نیست. نجات جان بیمار و بازیابی
سلامتی وی به موفقیتآمیز بودن اقدامات کنترل آسیبدیدگی، ناحیه و گستردگی
مرگ بافت مغزی به دلیل کمبود اکسیژن و سرعت بازیابی اکسیژن در مغز بستگی
دارد.
داروهای
تجویزی و مواد غیرقانونی بر سیستم عصبی مرکزی اثر میگذارد. سیستم عصبی
مرکزی با توجه به نوع داروی مصرفی و دلیل مصرف آن، ممکن است سریعتر عمل
کند و تحریک شود یا این که آهستهتر عمل کند و سرکوب شود. اگر این مواد به
حد اعتدال یا مطابق دستور پزشک مصرف شود، مواد کنترل سیستم عصبی را به دست
میگیرد. اما اگر مواد بیش ازحد مصرف شود، احتمال دارد که مغز به شدت آسیب
ببیند، و این آسیب دیدگی به کما یا حتی مرگ منجر شود. ازآنجایی که
فیزیولوژی هر فرد با دیگری متفاوت است، عوارض مسمومیت با مواد مخدر برای
همه مصرف کنندگان یکسان نیست. مقدار دارویی که برای یک مصرف کننده مرگبار
است، چنین تاثیر کشندهای بر دیگری ندارد. بنابراین نمیتوان مقدار مشخصی
را برای اوردوز تعیین کرد، چرا که مقدار مادهای که باعث بروز علائم جدی و
مرگبار میشود، برای هر فرد متفاوت از دیگری است.
مسمومیت حاد الکل (اتیلیک-متانول)
مسمومیت ناشی از بیشمصرفی با خانواده تریاک
بیشمصرفی با آرامبخشها (باربیتورات-بنزودیازپین)
بیشمصرفی ناشی از مصرف محرکها (کوکایین- آمفتامین)
مسمومیت نیکوتین
مسمومیت و بیشمصرفی ناشی از ترکیب کردن مواد مخدر با هم
دارویی (مسمومیت آسپیرین– مسمومیت با استامینوفن- اوردوز با ضدافسردگیهای سهحلقهای-ویتامین آ و د)
اوردوز و مسمومیت با حشرهکش (ددت – سموم برپایه ارگانوفسفات)
اوردوز در مصرف ترامادول
گشاد شدن مردمک
عدم تعادل هنگام راه رفتن
درد قفسه سینه
مشکلات تنفسی شدید، تنفس سطحی یا وقفه کامل تنفسی
شنیدن صدای خرخر از گلوی بیمار که علامت انسداد مجاری هوا است.
کبود شدن لبها یا انگشتان
حالت تهوع یا استفراغ
تب بسیار بالا
رفتار تهاجمی یا خشونتآمیز
احساس گمگشتگی یا گیجی
پارانویا
بیقراری
تشنج یا رعشه
صرع
واکنش نشان ندادن
بیهوشی
مرگ
البته ممکن است تمام یا حتی اکثر نشانههای فوق مشاهده نشود، بااین حال بروز فقط چند مورد از علائم بالا میتواند نشانه اوردوز باشد.
در یک
مطالعه چهار ساله هروئین، فنتانیل، اکسی کودون، مورفین، متادون و
هیدروکودون عاملهای اصلی مرگ ناشی از اوردوز مواد مخدر بودند. مصرف بیش از
حد مخدرهای تجویزی، به ویژه اکسی کودون، باعث مرگ بسیاری در سالهای 2010 و
2011 شده است. چون بسیاری از افراد نمیتوانستند مسکنهای تجویزی مصرف
کنند، برای تسکین درد خود متوسل به هروئین شدند و در نتیجه مسمومیت با
هروئین علت اصلی مرگ ناشی از اوردوز در بازه زمانی 2014 ـ 2012 بود. در حال
حاضر فنتانیل که 100 ـ 50 برابر قویتر از مورفین است، دلیل هزاران اوردوز
مرگبار است.
عوامل اصلی
که باعث بروز اوردوز می شوند عبارتند از: ١. تزریق مواد مخدر: کسانی که
هروئین را به صورت تزریقی مصرف می کنند ١۴ برابر بیشتر از کسانی که از روش
های مصرف دیگر استفاده می کنند، در معرض اوردوز قرار دارند. ٢. مصرف همزمان
الکل و مواد مخدر : اغلب موارد اوردوز در حالتی اتفاق می افتد که علاوه بر
مواد مخدری مانند هروئین، سایر مواد آرام بخش و کند کننده سیستم بدن مانند
الکل، آرامبخش ها و یا والیوم نیز در بدن وجود داشته باشند. ٣. مصرف افیون
ها در حالتی که مقاومت بدن کم باشد : در صورتی که فردی پس از یک دوره قطع
یا کاهش مصرف مواد، مجددا اقدام به مصرف کند، بدن او مقاومت قبل را نداشته و
ممکن است نتواند این حجم از مواد را تحمل کند. این حالت برای افرادی که پس
از یک دوره سم زدایی مجددا اقدام به مصرف می کنند بسیار اتفاق می افتد. به
این دلیل که آنها تصور می کنند بدنشان مانند قبل مقاوم بوده و برای رسیدن
به نشئگی و لذت به همان میزان موادی نیاز دارند که قبلا مصرف می کرده اند.
نبض و تنفس
بیمار را کنترل کنید. اگر بیمار بیهوش است، سعی کنید از او واکنش بگیرید.
اگر ممکن است از او سوالاتی بپرسید تا سطح هوشیاریاش را ارزیابی کنید و
بیمار را مشغول نگه دارید. اگر بیمار نفس نمیکشد، او را به پهلو
بخوابانید. اگر آموزش دیدهاید، در صورت لزوم عملیات احیاء قلبی ریوی (CPR)
را انجام دهید. کمکهای اولیه را مطابق راهنمایی اپراتور اورژانس انجام
دهید. اجازه ندهید، بیمار داروی بیشتری مصرف کند. تاجایی که میتوانید
درباره مسمومیت مواد مخدر اطلاع کسب کنید و در صورت امکان دوز مصرف دارو و
آخرین بار مصرف را از بیمار بپرسید. اگر داروی تجویز شده یا مواد دیگری که
نام آن مشخص است، باعث اوردوز شده است، بسته یا قوطی دارو را، حتی اگر خالی
است، همراه ببرید. وسایل همراه بیمار را یادداشت کنید یا هر گونه دارو یا
ماده دیگری را که احتمال مصرف آن وجود دارد، بردارید. با بیمار مشاجره
نکنید یا درباره این وضعیت اظهار نظر نکنید. حتیالامکان آرامش خود را در
زمان انتظار حفظ کنید. به بیمار آرامش خاطر بدهید که به زودی کمک میرسد.
مسلماً مصرف
نکردن مواد مخدر منطقیترین راه برای پیشگیری از اوردوز است. اما اگر خود
یا یکی از نزدیکانتان به دام اعتیاد گرفتار شدهاید یا با رفتارهای
دردسرساز ناشی از وابستگی به مواد دست و پنجه نرم میکنید، رعایت توصیههای
زیر احتمال اوردوز را کاهش میدهد :
افزایش آگاهی درباره نشانهها و خطرهای مصرف زیاد مواد مخدر
شناخت مخدر مصرفی و تعیین دوز ایمن مصرف دارو
اجتناب از مصرف همزمان چند مخدر. هیچ گاه همزمان با مصرف مخدر، مشروبات الکلی ننوشید.
اگر مدتی است که مواد مصرف نکردهاید، مصرف دوباره را با دوز پایین شروع کنید.
اگر مجبور به مصرف دارو هستید، آن را در حضور فرد دیگری مصرف کنید تا اگر اوردوز کردید، تنها نباشید.
اگر فکر میکنید، معتاد شدهاید، برای ترک اقدام کنید.
در سال ۲۰۱۳
یک پسر ۱۹ ساله برای اثبات جرات خود به دوستانش مجبور شد ۰.۹ لیتر (یک
کیلوگرم) سویا سس بخورد. او به کما رفت و به دلیل بالا رفتن شدید سطح نمک
در بدنش تقریبا مرد. هایپرناترمیا (Hypernatremia) بیماری است که در آن
نمک خون بیش از حد میشود. وقتی جریان خون از نمک اشباع میشود، آب سایر
بخشهای بدن و از جمله مغز را میکشد تا غلظت نمک را کاهش دهد. وقتی آب مغز
از دست میرود منقبض شده و خونریزی میکند. این نوجوان ویرجینیایی پس از
مصرف سویاسس تشنج کرد. دوستانش او را به بیمارستان بردند، اما قبل از اینکه
به آنجا برسند به کما رفته بود. پزشکان سعی کردند با مخلوط آب و قند
دگزستروز نمک را از سیستم او پاکسازی کنند. پنج ساعت بعد سدیم او به سطح
طبیعی رسید، اما تا سه روز در کما باقی ماند. پزشکان زنده ماندن او را خوش
شانسی دانستند زیرا اولین کسی است که نمک زیادی مصرف کرده و بدون مشکلات
عصبی ماندگار جان سالم به در برده است.
مردی از آرکانزاس پس از نوشیدن بیش از حد چای یخ (آیس تی) دچار نارسایی کلیه
شد. این مرد ۵۶ ساله هر روز ۱۶ لیوان ۲۴۰ میلی لیتری چای سرد مینوشید. او
در مه ۲۰۱۴ که از شدت تهوع، ضعف و درد بدن به بیمارستان رفت. پزشکان متوجه
شدند که کلیههای او به شدت آسیب دیده است. آنها دیالیز او را آغاز کردند
که احتمالا تا آخر عمر هم باید ادامه داشته باشد. مادهای به نام اگزالات
به کلیههای او آسیب رسانده بود. این ماده شیمیایی به طور طبیعی در چای
سیاه و مواد دیگری مثل اسفناج و ریواس
وجود دارد. اگزالات بیش از حد باعث از کار افتادن کلیهها میشود و
میانگین اگزالات بدن این مرد به ۳ – ۱۰ برابر بیش از حد میانگین رسیده بود.
طبق تحقیقات، مصرف بیش از چهار فنجان چای در روز خطرناک است.
جوزهندی
در این فصل زمستان پرطرفدار است، اما مراقب باشید بیش از حد مصرف نکنید.
مصرف ۴.۴ گرم (۲ قاشق چایخوری) از این ادویه میتواند باعث مسمومیت جوزهندی
شود. این ادویه حاوی یک ترکیب طبیعی به نام میریستیکین است که در دوزهای
زیاد مثل قرصهای روانگردان خاصیت توهم زایی دارد. مصرف این ادویه به عنوان
مواد مخدر در میان نوجوانان و زندانیان رایج است. اما هرچند دسترسی به این
ادویه قانونی و آسان است، جنبههای بسیار ناخوشایندی هم دارد. تا یک ساعت
پس از مصرف بیش از حد این ادویه، افراد معمولا مشکلات جدی گوارشی را تجربه
میکنند. بعد از چند ساعت مشکلات قلبی و عصبی ظاهر میشوند که به خصوص برای
افراد مبتلا به بیماریهای قلبی خطرناک است. توهمها چندساعت پس از هضم
جوزهندی رخ میدهند، و به همین دلیل برخی افراد که فکر میکنند به اندازه
کافی نخورده اند، مقدار بیشتری از آن مصرف میکنند. مصرف این ادویه به
عنوان موادمخدر روش جدیدی نیست. موارد زیادی از مسمومیت جوزهندی در اوایل
دهه ۱۹۰۰ و سپس دوباره در دهه ۱۹۶۰ ثبت شده تا اینکه این اواخر هم دوباره
مشاهده میشود.
مصرف بیش از
حد خمیردندان میتواند نتایج غم انگیزی داشته باشد. دراوایل دهه ۱۹۹۰
خمیردندان ها برچسبی داشتند که هشداری میداد: «قورت ندهید. برای کودکان
زیر شش سال به اندازه یک نخود
استفاده کنید.» سازمان غذا و دارو اعتقاد داشت که این هشدارها خطرات
واقعی مصرف خمیردندان را نشان نمی دهد؛ بنابراین در سال ۱۹۹۷ هشدار سمی
بودن هم به محصولات خمیردندان هایی که حاوی فلوراید بود اضافه شد. سازمان
غذا ودارو اعلام کرد که فلوراید یک داروی سمی است بنابراین نیاز به هشدار
جدی به مصرف کنندگان دارد. در هر صورت خوردن خمیردندان ایده خوبی نیست.
خوردن مقدار زیادی خمیردندان بدون فلوراید احتمالا فقط منجر به ناراحتی
معده میشود. اما خوردن مقدار زیادی خمیردندان حاوی فلوراید میتواند
مرگبار باشد. بچهها نسبت به مسمومیت فلوراید آسیب پذیرتر هستند. تنها یک
تیوب خمیردندان کودکان حاوی فلوراید کافی برای کشتن کودکی به وزن ۳۰
کیلوگرم است. اگر یک کودک تنها ۳ درصد از یک خمیردندان را بخورد، مسمومیت
فلوراید حاد را تجریه خواهد کرد که علائم آن شبیه به آنفلونزا، سرگیجه و دل درد میشود.
سبزیجات
کلمی، خانواده ای از گیاهان برگدار و سرشار از مواد مغذی مثل بروکلی،
بروکسل و کیل هستند. خوردن این سبزیجات اغلب توصیه میشود، زیرا مقدار
زیادی آنتی اکسیدان و خواص دیگر دارند، اما خوردن بیش از حد آنها نتایج
منفی دارد. در سال ۲۰۱۱ مردی به دلیل مصرف بیش از حد کلم بروکسل در شام
کریسمس بستری شد. این مرد قلب مکانیکی داشت و داروی ضد انعقادی مصرف کرده
بود. مانند همه سبزیجات کلمی، بروکسلها حاوی مقادیر بالای ویتامین کا
هستند که انعقاد خون را تشدید میکند. ضد انعقادها برای عملکرد قلب
مکانیکی مرد ضروری بودند. مصرف بیش از حد ویتامین کا اثر داروهای ضدانعقادی
را خنثی کرد و مشکلات قلبی شدید برایش پیش آورد. وقتی پزشکان متوجه شدند
مشکل او به دلیل مصرف بیش از حد کلم بوده توانستند او را درمان کنند. مصرف
بیش از حد کلم بروکلی و کیل میتواند باعث کم کاری تیروئید
شود که در آن غده تیروئید نمی تواند هورمون تیروئید کافی تولید کند.
کارشناسان تغذیه میگویند که مقادیر معقول از سبزیجات کلمی خواص زیادی دارد.
اثرات منفی خوردن بیش از حد سبزیجات برگدار تنها زمانی اتفاق میافتد که
بیش از حد مصرف کنیم. وقتی فردی مبتلا به کم کاری تیروئید تشخیص داده
میشود باید از خوردن سبزیجات کلمی اجتناب کند.
معمولا به
زنان باردار و بچههای کوچک درمورد مصرف ماهی تن هشدار داده میشود، اما
بقیه ما هم در خطر اور دوز آن هستیم. کنسرو ماهی تن به صورت خام و پخته
حاوی مقادیری جیوه است. جیوه در بیشتر ماهیها یافت میشود، اما در
ماهیهای شکارچی بزرگتر به میزان بیشتری وجود دارد. ماهی تن ماهیهای کوچک
را میخورد بنابراین جیوه آنها هم وارد بدن ماهی بزرگتر میشود و سطح جیوه
افزایش مییابد. جیوه برای انسانها سمی است. مقادیر کم آن میتواند فیلتر
شود، اما مقادیر زیاد آن باعث مسمومیت جیوه میشود. اولین علائم مسمومیت
شامل هماهنگی ضعیف و بی حسی انگشتان همراه با لرزش و مشکلات بینایی میشود.
مسمومیت درازمدت میتواند بر عملکرد حافظه
تاثیر گذاشته و روند یادگیری را مختل کند. موارد شدیدتر هم منجر به
نارسایی کلیه، نارسایی تنفسی و مرگ میشود. بسیاری از افراد از خطرات خوردن
بیش از حد ماهی تن آگاه هستند، اما از معنای واقعی «بیش از حد» آگاه
نیستند. انواع خاصی از ماهی تن، حاوی مقدار زیادی جیوه هستند. برای یک فرد
۶۸ کیلویی یا بیشتر، سازمان غذا و دارو توصیه میکند که بیش از ۱۷۰ گرم
کنسرو ماهی تن در هر ۹ روز مصرف نشود.
شیرین بیان
سیاه به خصوص برای افراد بالای ۴۰ سال میتواند خطرناک باشد. سازمان غذا و
دارو در اوایل سال جاری گزارشی منتشر کرد که درباره مصرف بیش از حد شیرین
بیان سیاه هشدار میداد. در سال ۲۰۱۶ فردی که اغلب از این ماده استفاده کرد
دچار مشکلات قلبی جدی شد. خوردن تنها ۵۷ گرم از این ماده، هر روز و به مدت
دو هفته موجب مشکلات قلبی میشود. شیرین بیان سیاه حاوی گلیسیریزین است،
ترکیبی که باعث کاهش پتاسیم خون میشود. وقتی سطح پتاسیم کاهش یابد، افراد
در خطر ریتم غیرطبیعی قلب، فشار خون بالا و حتی نارسایی قلب قرار میگیرند. افراد مبتلا به مشکلات قلبی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
ویتامینها برای بهبود سلامتی مفید هستند، اما خوردن بیش از حد قرصهای ویتامین ممکن است منجر به سرطان
و سایر مشکلات سلامتی شود. برخی ویتامینها محلول در آب هستند. مصرف بیش
از حد آنها از طریق ادرار دفع میشود. اما برخی مثل ویتامین آ محلول در
چربی هستند. این ویتامینها در چربی بدن ذخیره میشوند و نمیتوانند دفع
شوند. ویتامینهای محلول در چربی میتوانند سطوح سمی ایجاد کنند و باعث
آسیب به کبد، نقایص مادرزادی، اختلالات سیستم عصبی مرکزی و سرطان شوند. در
سال ۱۹۸۵، گروهی از پزشکان آزمایشی انجام دادند که در آن شرکت کنندگان
دوزهای بالایی از بتا کاروتن، مکمل ویتامین آ. مصرف میکردند که تصور میشد
خطر ابتلا به سرطان را کاهش میدهد. این آزمایش خیلی زود متوقف شد، زیرا
به جای پیشگیری، موجب سرطان در چند تن از شرکت کنندگان شد. به ویژه مردان
سیگاری که بتاکاروتن مصرف کردند ۱۸ درصد بیشتر در خطر ابتلا به سرطان ریه
قرار گرفتند. آزمایشهای مشابه دیگری هم با همین نتایج هم انجام شد.
ویتامینهای محلول در آب مثل ویتامین سی معمولا قبل از اینکه در بدن خاصیت
سمی ایجاد کند دفع میشود، اما هنوز هم در دوزهای بالا میتواند عوارض منفی
داشته باشد. اور دوز ویتامین سی میتواند باعث اسهال، درد شکم و حتی سنگ کلیه شود.
بیهوشی و کما
لرزش و تشنج
مشکلات تنفسی
توهم، هذیان گفتن یا پارانوئید
خواب آلودگی
تهوع و استفراغ
تغییر غیر طبیعی اندازه مردمک چشم
عدم واکنش مردمک چشم
راه رفتن ناپایدار
عرق کردن، خشک شدن یا داغ شدن پوست
رفتارهای خشونت آمیز و تهاجمی
مرگ
باور نادرست
١ – “وادار کردن معتاد به راه رفتن، به هوشیاری او کمک می کند” تلاش برای
وادارکردن شخص به راه رفتن ممکن است اوضاع را خراب تر کند چون باعث اتلاف
وقت می شود. همچنین این خطر وجود دارد که فرد زمین خورده و مصدوم شود.
بعلاوه راه رفتن و یا حرکت دادن اعضای بدن موجب بالا رفتن ضربان قلب شده و
جذب مواد مخدر و یا انتقال آن را سریع تر می کند. باور نادرست ٢ – “دوش
گرفتن یا قراردادن فرد معتاد در آب سرد او را به هوش می آورد” اگر شنیده
اید که برخی از افراد پس از دوش گرفتن با آب سرد یا قرار داده شدن در وان
آّب به هوش آمده اند، تنها به دلیل خوش شانسی آنها، ویا مصرف کم مواد مخدر
بوده است. قرار دادن فرد در آب سرد نه تنها هیچ کمکی به بهتر شدن حال او
نمی کند، بلکه زمان با ارزشی که می تواند صرف رسیدن آمبولانس به محل شود را
نیز تلف می کند. باور نادرست ٣ – ” ضربه زدن به معتاد، هوشیاری او را باز
می گرداند “ این تفکر که ضربه زدن یا سوزاندن فرد معتاد باعث هوشیار شدن وی
می شود، تصوری غلط و نادرست است. برای تشخیص خواب بودن یا بیهوش بودن او
می توانید نوک انگشتان خود را روی قسمت میانی قفسه سینه فرد بکشید. اگر این
کار او را بیدار نکند احتمالا وی بیهوش شده است و شما باید باید آمبولانس
خبر کرده و کمک های اولیه را آغاز کنید. انجام دادن هر کار دیگری به غیر از
این، تنها تلف کردن وقت بوده و گاها می تواند باعث بروز صدمات بیشتر شود.
باور نادرست ۴ – “تزریق آب نمک مانند یک پادزهر بوده و باعث از بین رفتن
اثر مواد می شود” برخی از مردم فکر می کنند که تزریق آب نمک به شخصی که
دچار اوردوز شده است باعث به هوش آمدن او می شود. ولی حقیقت این است که این
کار نه تنها زمان طلایی نجات دادن وی را از بین می برد، بلکه می تواند
باعث انتقال یافتن امراض و عفونت ها از طریق سرنگ آلوده به بدن وی شود.
١. خونسردی
خود را حفظ کرده و یک آمبولانس خبر کنید. ٢. مسیرهای تنفسی و نبض او را
بررسی کنید. در صورتی که فرد کماکان نفس می کشد، با احتیاط بدن او را در
وضعیت بهبودی یا ریکاوری قرار دهید. (نحوه قرار دادن بدن در وضعیت بهبودی
در ادامه آورده شده است) ٣. در صورتی که فرد هوشیار است، لباس تن او را سبک
تر کرده ولی او را گرم نگه دارید. سعی کنید تا از ادامه دادن مصرف مواد
جلوگیری کرده و وی را دلداری دهید. ۴. سعی کنید متوجه شوید که چه نوع ماده
یا موادی مصرف شده است. برای این کار می توانید ابزارهای مصرف مواد و یا
جعبه های خالی را نگه داری کنید تا در صورت لزوم اطلاعات کافی را در اختیار
امدادگران قرار دهید. ۵. حتی در صورتی که خودتان باعث بوجود آمدن حالت
اوردوز وی شده اید سعی نکنید تا برای رها شدن از مخمصه وی را تنها بگذارید.
واقعیت این است که اوردوز ناشی از مصرف مواد، صرفا یک وضعیت اورژانسی است و
امدادگرانی که برای نجات دادن فرد به محل اعزام می شوند به دنبال یافتن
مقصر و یا بازجویی از شما نیستند. ۶. از خودتان در برابر رفتارهای غیر
منتظره فرد محافظت کنید. برخی از افرادی که دچار اوردوز می شوند رفتارهای
تهاجمی و غیر قابل پیش بینی از خود نشان می دهند که ممکن است امنیت شما را
به خطر بیندازد. ٧. به جای نصیحت کردن، سرزنش کردن، و یا بحث کردن با فرد
اوردوز کرده، که تنها باعث اتلاف وقت می شود، سعی کنید اوضاع را تحت کنترل
بگیرید و منتظر رسیدن آمبولانس شوید.
مصرف مواد
مخدر سبب کاهش درد و ایجاد لذت میشود. با این حال، این مواد در فعالیتهای
بدن اختلال ایجاد کرده و میتوانند مسمومیت شدید و مرگ را به همراه آورند.
اوردوز مواد مخدر در اثر مشکلات تنفسی رخ میدهد. در طی فرآیند تنفس، در
هنگام دم گاز اکسیژن به ریه و سپس خون وارد و در بازدم گاز دیاکسید کربن
از بدن خارج میشود. این مواد با کند کردن سرعت تنفس و ممانعت از تبادل
گازهای حیاتی سبب مرگ فرد میشوند. در ساقه مغز ( بخشی از دستگاه عصبی
مرکزی که در قسمت پایینی مغز قرارگرفته و نقش مهمی در تنظیم فعالیتهای بدن
برعهده دارد) مناطقی برای تنظیم سیستم تنفسی قرار دارد. در این بخش مغز
گیرندههایی وجود دارد که میتواند با مولکولهای تریاک و یا مشتقات آن جفت
شوند. در زمان مصرف مواد مخدر، پس از نشستن مولکولهای تریاک بر روی این
گیرندهها، پیامی برای کند شدن سرعت تنفس از مغز به دستگاه تنفس صادر
میشود. این گیرندهها همچنین در قسمتهایی دیگری از مغز قرار دارند که
مسئول تنفس ارادی هستند. تنفس ارادی زمانی رخ میدهد که فرد میزان زیادی از
هوا را به صورت کاملا اختیاری به درون ریههایش بکشد. مولکولهای تریاک بر
روی این بخشها نیز اثر گذاشته و مانع از تنفس ارادی میشوند. زمانی که
میزان گاز دیاکسید کربن در خون افزایش مییابد، جسم کاروتیدی (حسگرهای
شیمیایی که نزدیک انشعاب سرخرگ کاروتید در گردن قرار دارند) تلاش میکند تا
با افزایش سرعت تنفس میزان دیاکسید کربن را در بدن کاهش دهد. با این
وجود، مولکولهای تریاک یا مشتقات آن با از کار انداختن این سیستم مانع از
آن میشوند که تنفس به طور طبیعی صورت گیرد. مواد مخدر دیگر بخشهای بدن را
نیز نشانه میگیرند چرا که گیرندههای تریاک در سرتاسر بدن وجود دارند. در
زمان اوردوز فشار خون و سرعت ضربان قلب کاهش مییابد و فرد را در معرض سکته قلبی
و مغزی قرا میدهند. همچنین با ایجاد رفلکس در دستگاه گوارش و ایجاد حالت
تهوع میتوانند سبب خفگی فرد گردند. انقباض عضلانی نیز مانع از آن میشود
که فرد بتواند حرکت کرده، با اطرافیان ارتباط برقرار کند یا کمک بخواهد.
برای درمان
اوردوز، پزشکان با تجویز داروهایی مانند نالوکسون که مسدود کننده تریاک
نامیده میشوند، گیرندههای خالی که هنوز مولکولهای تریاک به آنها
نرسیدهاند را پر میکنند و مانع از این میشوند که این گیرندهها با
مولکولهای تریاک پر شوند. این داروها مانع از قطع تنفس و انقباض عضلانی
شده و از مرگ فرد جلوگیری میکنند. با این حال، درمان اوردوز بستگی به
میزان آسیب وارده به فرد، زمان رسیدن گروه امداد به فرد مبتلا و سرعت عمل
درمان وابسته است. به همین دلیل بسیاری از افراد پیش از دریافت کمکهای پزشکی جان خود را در اثر سومصرف مواد مخدر از دست میدهند.